پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در معیار تحقق اول ماه قمری در توضیح المسائل خود احکامی را بیان داشتند.

سید محمد خامنه‌ای می‌گوید: موضوعی که مورد توجه عامه‌ی مورخان قرار نگرفت این بود که به جز چند مورد استثنائی، در بیشتر موارد، قضاتی که کسوت روحانی داشتند به سختی دست‌شان به سوی مجازات‌های سخت می‌رفت، چون روحانیت به سبب آنکه سمت دولتی نداشته و با قشر و عموم مردم و درمیان آن‌ها زندگی کرده معمولاً اهل تسامح است و به عواطف مثبت و محبت و احسان رغبت بیشتر می­دارد، لذا در محاکمات خود به سبب فشار مدعیان و قوت دلایل مجرمیت بود که اجباراً حکم شدید صادر می‌کردند و معمولاً هم در اولین فرصت از کار قضا کنار می‌رفتند.

آقای اعرافی و عالمانی که «مقبولیت» را «شرط مشروعیت» نمی‌دانند، باید پاسخ دهند آیا معصوم و فقیه حق دارد بدون خواست مردم و مثلا با زور یا معجزه بر آنان حاکم گردد؟ اگر معصوم یا فقیه به هر طریق دیگری غیر رضایت و خواست مردم بر آنان حاکم شد، حکومتش مشروع و مورد رضای خداست؟ آیا امام حسن (ع) حق داشت اکثریت را سرکوب کند و صلح را نپذیرد و با معاویه بجنگد؟ آیا تداوم حکومت معصوم یا فقیه اگر مقبول مردم و مورد رضایت و خواست آنان نبود، با سرکوب مشروع و مورد رضای خداست؟